سازگاری زیستی و یکپارچگی برتر
سازگاری بیولوژیکی برجسته مفصل ران تیتانیومی نقطه کلیدی موفقیت آن در جراحی ارتوپدی مدرن محسوب میشود. ساختار اتمی منحصر به فرد این ماده امکان تشکیل یک لایه اکسید پایدار را فراهم میکند که به طور موثر از خوردگی جلوگیری کرده و آزادسازی یونهای فلزی به بافتهای اطراف را به حداقل میرساند. این مکانیسم طبیعی محافظتی خطر واکنشهای آلرژیک و التهابی را به شدت کاهش میدهد و آن را برای کاشت بلندمدت ایدهآل میکند. سطح قطعات تیتانیومی را میتوان از طریق تیمارهای مختلفی مانند پاشش پلاسما و پوشش هیدروکسیآپاتیت اصلاح کرد که توانایی اتصال ایمپلنت با بافت استخوان طبیعی را افزایش میدهند. این فرآیند که به عنوان اُسیواینتگریشن (ادغام استخوانی) شناخته میشود، ایجاد اتصالی قوی و دائمی میان ایمپلنت و اسکلت بیمار میکند و ثبات و دوام بهینه مفصل تعویضی را تضمین میکند.