یکپارچگی بایونیک پیشرفته
سیستمهای پروتز مدرن از یکپارچگی بایونیک پیشرفتهای بهره میبرند که تجربه کاربری را دگرگون میکند. این سیستمها از فناوری پیشرفته رابط عصبی استفاده میکنند تا ارتباط مستقیمی بین سیستم عصبی کاربر و دستگاه پروتز ایجاد کنند. این یکپارچگی کنترل شهودیتر و الگوهای حرکتی طبیعیتری را فراهم میکند، چرا که پروتز قادر است اقدامات مورد نظر کاربر را در زمان واقعی تفسیر کرده و به آنها پاسخ دهد. سیستم مزبور شامل سنسورهای پیشرفتهای است که میتوانند حرکات ظریف عضلانی و سیگنالهای عصبی را تشخیص داده و آنها را به حرکات دقیق پروتز تبدیل کنند. این سطح از یکپارچگی منحنی یادگیری برای کاربران جدید را به شدت کاهش میدهد و امکان انجام حرکات و حرکات پیچیدهتری را فراهم میکند. این فناوری همچنین شامل الگوریتمهای یادگیری سازگار است که به طور مداوم عملکرد خود را بر اساس الگوها و ترجیحات کاربر بهبود میدهند.