سیستم یکپارچهسازی عصبی پیشرفته
سیستم ادغام عصبی، گوهر اصلی فناوری پروتزهای بایونیک مدرن محسوب میشود و امکان ارتباط بیدرز بین سیستم عصبی کاربر و دستگاه پروتزی را فراهم میکند. این سیستم پیشرفته از آرایههایی از الکترودهای حساس استفاده میکند که سیگنالهای الکتریکی ظریف تولید شده توسط بافت عضلانی باقیمانده را تشخیص داده و تفسیر میکنند. الگوریتمهای پیشرفته این سیگنالها را بهصورت زنده پردازش کرده و آنها را به دستورات حرکتی دقیق با حداقل تأخیر تبدیل میکنند. این فناوری کنترلی شهودی را فراهم میکند که شباهت زیادی به حرکت طبیعی اندام دارد و منحنی یادگیری برای کاربران جدید را کاهش داده و انجام وظایف پیچیدهتر حرکتی را ممکن میسازد. قابلیت یادگیری تطبیقی سیستم به این معناست که با گذشت زمان به الگوهای حرکتی کاربر حساسیت بیشتری پیدا کرده و دقت و زمان پاسخ را بهطور مداوم بهبود میبخشد.